Ważne role grają tu meble vintage, wielkie znaczenie ma jednak również dobór barw. Wbrew pozorom kluczowa jest biel. To ona wydobywa ciepło burgundu, powracającego w całym mieszkaniu. Na jej tle złoto nabiera blasku, a czerń zyskuje głębię. Gdyby nie białe ściany w sypialni, ciemnozielony sufit mógłby przejść bez echa. Tak starannie dobrana paleta barw uwypukla urodę mebli i dodatków vintage. Niektóre z nich Ola i Adrian znaleźli wprost na śmietniku. Dziś, odświeżone i odpowiednio wyeksponowane, prezentują się może jeszcze piękniej niż pół wieku temu.

Niezwykle przestronny i jasny pokój dzienny bez trudu łączy w sobie funkcje salonu, jadalni i kuchni. Tafla starego parkietu tworzy piękne tło dla mebli z okresu powojennego modernizmu.

Nowe sprzęty, jak stylizowana sofa czy minimalistyczny stolik z marmurowym blatem, dobrze łączą się z meblami vintage. Złocisty kwadrat na ścianie w głębi to nie obraz, a fragment ściany z nawarstwieniami starych farb.

Nowoczesna zabudowa kuchenna formą nawiązuje do myśli Bauhausu i okresu budowy kamienicy, a kolor wpisuje ją w paletę barwną mieszkania.

Zapowiedź kolorystyki i stylu mieszkania przynosi hol, w którym witają gości meble retro oraz wyraziste plamy burgundu.

Akcenty chłodnej ciemnej zieleni w sypialni (również na suficie!) zapowiadają nadejście kojącej nocy, a biel obiecuje rześkie poranki.

Modne modernistyczne przeszklenie wyodrębnia z sypialni pracownię Oli. O charakterze wnętrza decyduje i dobór mebli, i kolor ścian – pudrowy róż.

Estetyka łazienki nawiązuje do okresu budowy domu. Trafnie wprowadzono tu jednak akcent modnej geometrii – heksagonalną siatkę fug. Kontrast czerni i bieli ożywia nasycona zieleń roślin.

Z aranżacją pozostałych pomieszczeń łazienkę łączy m.in. komoda w typie sideboard, która posłużyła za bazę dla przepastnej umywalki.